kussen
Ooit -tijdens mijn getrouwde leven [1995-1997]- kocht ik een milieuvriendelijk kussen, gevuld met een soort droog-gestoomde graan. Ongeveer drie kilo graan. Zo'n kussen waar je je kop in kon slaan en dan lag je ook echt. Vast en stevig. Prettig hard. Gekocht via de Stichting Doen, want zij wilde graag meedoen aan de Postcodeloterij... en ze verkochten ook derdewereld-dingen: kussens bijvoorbeeld.

Was er echt al die jaren zeer tevreden over. Tot vanmiddag de rits van de binnensloop besloot er de brui aan te geven. Spontaan graan in heel mijn bed. Nu ga ik zo een synthetisch vochtabsorberend exemplaar van V en D proberen. Minder exotisch, maar geeft vast ook minder rommel :-)