vandalen
De voorruit van mijn karretje zag er anders uit
dan gisteren. Het leek erop dat iemand een soort
van aarbeienmcflurry had gekunstbraakt aan de
andere kant van mijn parkeervergunning.
Een roedel meeuwen had een half geslaagde poging
tot topping gedaan, resulterend in een wild
gevlekte motorkap. Mens en natuur
samen in techniek. Gelukkig ging het regenen
en raakte ik onderweg naar Petten het meeste
van het mislukte kunststukje kwijt.
maandag, mei 31, 2004
breinstorm
Het is nooit wat het lijkt,
het gaat altijd anders dan je had gedacht.
Iedereen heeft zijn eigen waarheid.
Alles is lekker, niet alles is lekker.
Rond kan best vierkant zijn,
alleen dan zonder hoeken.
Een fles wijn is nooit half vol of half leeg.
Een fles wijn is vol en anders een lege fles.
Wie vooraan staat staat achteraan
als iedereen zich omdraait.
Bestaat er zoiets als
haastige voor- of tegen-spoed?
Het is nooit wat het lijkt,
het gaat altijd anders dan je had gedacht.
Iedereen heeft zijn eigen waarheid.
Alles is lekker, niet alles is lekker.
Rond kan best vierkant zijn,
alleen dan zonder hoeken.
Een fles wijn is nooit half vol of half leeg.
Een fles wijn is vol en anders een lege fles.
Wie vooraan staat staat achteraan
als iedereen zich omdraait.
Bestaat er zoiets als
haastige voor- of tegen-spoed?
zondag, mei 30, 2004
zaterdag, mei 29, 2004
jaar
Want zolang was het geleden, meer dan twaalf maanden,
dat ik in Schoorl was: nog zo'n mooie strandgemeente.
Vriendin N. stuurde een sms vanaf een mij onbekend
nummer maar vermeldde wel haar naam erbij. Dat scheelt.
En zij woont daar. Dat scheelt ook. Met tuin. Met zon.
Met hond, vogels en ander gedierte.
Alsof er niets veranderd was. Maar schijn bedriegt.
De hond sprong nog, vogels floten, het fornuis had
opeen zes pitten, het huis was van binnen omgedraaid
en haar zoon presteerde het mij recht
in de ogen te kijken: gegroeid.
En vrienden zijn geen vrienden meer,
iedereen is uit elkaar of gaat scheiden. De volgende keer
spreken we verder; maar laten er tot die tijd niet
zoveel gras meer over groeien.
Want zolang was het geleden, meer dan twaalf maanden,
dat ik in Schoorl was: nog zo'n mooie strandgemeente.
Vriendin N. stuurde een sms vanaf een mij onbekend
nummer maar vermeldde wel haar naam erbij. Dat scheelt.
En zij woont daar. Dat scheelt ook. Met tuin. Met zon.
Met hond, vogels en ander gedierte.
Alsof er niets veranderd was. Maar schijn bedriegt.
De hond sprong nog, vogels floten, het fornuis had
opeen zes pitten, het huis was van binnen omgedraaid
en haar zoon presteerde het mij recht
in de ogen te kijken: gegroeid.
En vrienden zijn geen vrienden meer,
iedereen is uit elkaar of gaat scheiden. De volgende keer
spreken we verder; maar laten er tot die tijd niet
zoveel gras meer over groeien.
vrijdag, mei 28, 2004
hop paardje hop
Tijdje terug stopte de accu van mijn autootje ermee;
de garagemeneer deed er in ruil voor 170 euri een nieuwe in.
Dat reed een stuk beter, voor een week of zes. Toen stopte ook
die ermee. De garagemeneer vond dat gek. Dat deden ze anders nooit.
Ermee stoppen na zes weken. Gelukkig gaf ie me wel weer een nieuwe.
En dus kon ik met een frisse nieuwe accu naar de andere garagemeneer
voor een apk en een beurtje. Ook al in ruil voor 170 euri.
Straks, als ik betaald heb, ben ik arm maar wel weer zeer mobiel...
Pfff.
Tijdje terug stopte de accu van mijn autootje ermee;
de garagemeneer deed er in ruil voor 170 euri een nieuwe in.
Dat reed een stuk beter, voor een week of zes. Toen stopte ook
die ermee. De garagemeneer vond dat gek. Dat deden ze anders nooit.
Ermee stoppen na zes weken. Gelukkig gaf ie me wel weer een nieuwe.
En dus kon ik met een frisse nieuwe accu naar de andere garagemeneer
voor een apk en een beurtje. Ook al in ruil voor 170 euri.
Straks, als ik betaald heb, ben ik arm maar wel weer zeer mobiel...
Pfff.
donderdag, mei 27, 2004
politiek
Uit de Telegraaf:
Topambtenaren van het ministerie van Onderwijs hebben zichzelf jarenlang extra vergoedingen, voorschotten en salarissen toegeëigend. Ambtenaren werden in hogere salarisschalen bevorderd zonder het daarvoor nodige Koninklijk Besluit en de auditdienst die de administratie moest controleren, heeft dat jarenlang nagelaten.
...
In totaal gaat het volgens de Rekenkamer om ontoelaatbare onvolkomenheden over een bedrag van 192,8 miljoen euro. In een reactie op dat rapport kondigde minister Van der Hoeven (Onderwijs) aan dat zij de naleving van de procedures zal verbeteren. Maar de "Verontruste ambtenaren OCW" noemen die reactie nietszeggend en vrezen dat er te weinig gebeurt.
Hoor ik "stemmen"?
Uit de Telegraaf:
Topambtenaren van het ministerie van Onderwijs hebben zichzelf jarenlang extra vergoedingen, voorschotten en salarissen toegeëigend. Ambtenaren werden in hogere salarisschalen bevorderd zonder het daarvoor nodige Koninklijk Besluit en de auditdienst die de administratie moest controleren, heeft dat jarenlang nagelaten.
...
In totaal gaat het volgens de Rekenkamer om ontoelaatbare onvolkomenheden over een bedrag van 192,8 miljoen euro. In een reactie op dat rapport kondigde minister Van der Hoeven (Onderwijs) aan dat zij de naleving van de procedures zal verbeteren. Maar de "Verontruste ambtenaren OCW" noemen die reactie nietszeggend en vrezen dat er te weinig gebeurt.
Hoor ik "stemmen"?
woensdag, mei 26, 2004
dinsdag, mei 25, 2004
wel niet
"Missen" is een vreemde emotie.
Ik zei dat ik blij was haar te mogen missen,
van Sander had ik All Stars geleend,
waaruit een citaat omgekeerd:
"Wind tegen is wind mee,
als je de andere kant op gaat."
Zo'n afstand is relatief, de één wat dichter
bij de zon, de ander smeert in gedachten
haar rug nog een keer in.
"Missen" is een vreemde emotie.
Ik zei dat ik blij was haar te mogen missen,
van Sander had ik All Stars geleend,
waaruit een citaat omgekeerd:
"Wind tegen is wind mee,
als je de andere kant op gaat."
Zo'n afstand is relatief, de één wat dichter
bij de zon, de ander smeert in gedachten
haar rug nog een keer in.
maandag, mei 24, 2004
keuzes maken
En het is goed voor je taal: de New York Times komt met een leerzaam artikel over de EU en het naaigaren wat men ter plekke bezigt. Leest en huivert:
In Europe's Parliament, a Fondness for the Perks
By MARTIN GOTTLIEB
and DOREEN CARVAJAL
BRUSSELS — For all but a handful of its most powerful members, serving in the European Parliament can be a journey into political anonymity.
But the ride is mighty comfortable.
The Parliament is increasingly influential, passing laws on issues like agriculture, commerce and the environment, which affect life in 25 countries. Still, turnout for Parliament elections is slumping, and many Europeans cannot identify their representative. But if being one of 732 Parliament members does not assure great power or prominence, it certainly pays in perks.
"It's really like gravy train gone mad," a member from England said privately.
Take travel expenses. A legislator from Finland can fly round trip to Brussels, where the Parliament meets, for about $240. But under Parliament rules, members are reimbursed at the highest economy price, meaning that a Finnish member could receive about 10 times the cost of the trip.
The pension plan is also generous, offering any member over 60 who has served at least five years about $1,500 a month.
There is no ban on relatives working as Parliament aides, and relatives of at least two dozen members do. There are taxi allowances, free language lessons and daily expense stipends, even on days when no official business is conducted. Most benefits are tax free.
Whether all this bothers Europeans may soon become clear. Beginning June 10, voters from Ireland in the west to Latvia and Lithuania in the east will cast ballots for the Parliament, in the first election since the European Union accepted 10 new countries earlier this month. Issues like trade and immigration have surfaced during the campaign, but so has the Parliament's smorgasbord of perks.
Some see the benefits as threatening the European Union's bid for legitimacy as a continentwide force. The union, said Michiel van Hulten, a member from the Netherlands, needs "institutions that citizens have faith in."
There's an explanation for all the perks, but will it play in Paris or Prague?
The benefits, which cost taxpayers more than $100 million a year, are intended to equalize legislators' salaries, which are determined by their individual countries and vary widely. When the benefits are added up, according to payroll and expense records obtained by The New York Times and The International Herald Tribune, a Parliament member on the low end of the pay scale, who earns $40,000 a year, can bring in benefits worth three times that.
If voters are angry, it is perhaps in no small measure because of Hans-Peter Martin and his concealed minicam.
Mr. Martin, a member from Austria, has surreptitiously filmed his colleagues using the benefits system and talking candidly about it — most expansively at a meeting of Socialist members in December.
"I'm telling you, if we don't reform the expenses system, it will crucify us once again at the next election," warned Eluned Morgan of Wales.
Another member, Bill Miller of Scotland, said the system had to be brought under control. "I've been accused of being greedy," he said. "I've been accused of being a parasite. I've been accused of being a leech. And that's just by members of my own political party."
The grainy videos are marked by awkward camera angles — midsections, double chins and ceiling shots are common — but Mr. Martin gets people to talk.
In videotapes provided to The Times and The Herald Tribune, a Finnish legislator, Reino Paasilinna, said it would be difficult to leave Parliament for another job because he would lose half his income. "It's almost 20,000 a month," he said, referring to euros. "And there isn't any taxation."
Mr. Martin also taped a tradition known as "Strasbourg Fridays." One week a month, the legislature meets in Strasbourg, the French city where Europe's union began. Although no meetings are usually scheduled on Fridays, members can collect a daily $314 stipend simply by signing in. Some members race to register at the Parliament office, which opens at 8 a.m., before dashing to the airport.
In one videotaped sequence, an Irish legislator, John Joseph McCartin, waited edgily at 7:59 a.m. to register before making a 9:30 a.m. flight. When the registry did not open on time, he simply left his signature on a piece of paper and rushed to an elevator, saying, "Seven minutes is a lot to lose!"
Some of the videos have been shown on German television, earning Mr. Martin the scorn of colleagues who view him as an unethical self-promoter. The Socialists barred him from meetings, and Pat Cox, the Parliament's president, dismissed his campaign as a "grotesque attempt to maximize personal publicity."
Advertisement
German and Austrian legislators are particularly enraged at him, but they recently pledged to stop accepting more in travel reimbursement than they spend.
Mr. Martin, 46, a former journalist for Der Spiegel, said he began filming because he figured his colleagues would deny his allegations about benefits abuse unless he had proof. "I considered filming an act of defense in the interest of taxpayers and voters," he said. He claims he has 1,500 hours of tapes.
Mr. Martin is fighting ingrained, if bloated, tradition.
In some ways, the perks reflect an institution that melded the political cultures of many countries. Each country pays its European Parliament members the same as delegates to its national legislature.
Last year, Italians were paid the equivalent of about $158,000, while Spaniards were paid about $44,000, according to an analysis by a German social scientist, Hans Herbert von Arnim.
Although the expense system was intended "to compensate for those differences," according to a report from a parliamentary committee last year, it set no limits on compensation, creating windfalls for those with high salaries to begin with.
Even in the Parliament, it is difficult to find unequivocal defenders of the system, but members argue that neither are the perks wholly unjustified.
For example, Mr. McCartin, the Irish member seen on tape rushing to leave Strasbourg, said he earned Friday's stipend by working late the night before. "If you're working the day before until late and you can't get a flight home, I think it's understandable that you get the payment," he said.
Although reforms are needed, the general criticism is overblown, said Richard Balfe, an English member who heads the committee that administers the benefits.
"Don't let's pretend that people are being carried in here on litters by servants picking grapes and then going home," he said. "Most people come into Parliament because they believe they have a mission to accomplish and they work pretty hard at doing it. Clearly they need expenses and facilities to accomplish that mission."
And they get them.
The $6,000-a-year payment for language lessons might sound ample, but the Parliament also offers two free flights to European countries for members who want to take immersion lessons. That comes with the equivalent of a $157 daily stipend.
In addition to the daily stipend of $314 a day that members get when the Parliament is in session, they also have free car service to take them from the airport to the Parliament building. Recently, a $60 weekly cab allowance was tacked on.
Then there's nepotism. Payroll records obtained by The Times and The Herald Tribune for 2002 indicate that at least 30 legislators have relatives on their staffs.
The Rev. Ian Paisley, the militantly Unionist Northern Ireland minister and an outgoing member of Parliament, had three — his wife and adult twin sons.
Even Mr. Miller, who called for reform at the Socialist meeting, employs his wife for an annual salary he estimated at about 25,000 euros, or $30,000.
"If you're a politician, you have to be able to trust the staff," he said in an interview. "I trust my partner."
Mr. Balfe employs his wife, the records show, for a monthly salary of 12,052 euros, or $14,462, which amounts to $173,544 a year. By contrast, Mr. Balfe makes 7,107 euros a month, equivalent to about $102,000 a year. Asked to comment on his wife's salary, Mr. Balfe said, "I'm not discussing that matter."
But when Mr. Martin has his hidden camera rolling, almost everything is discussed.
On a summer day in Strasbourg, Mr. Martin casually chatted up Mr. Paasilinna, the laconic Finnish Social Democrat who confided his doubts about changing jobs and losing valuable perks. All told, he said dryly, adding up the value of his monthly salary and benefits in euros, "it is almost 20,000," about $24,000.
The legislator explained that on top of his monthly legislative salary of about $6,000, he pockets the equivalent of $3,000 of his monthly expense allotment of about $4,400.
The biggest boon, he said, was travel. Given the Parliament's policy of reimbursing members for the highest economy airfare price, no matter what they actually pay, Mr. Paasilinna said on tape that he could generally clear the equivalent of $3,000 for each round trip between Helsinki and Brussels. Many months, he makes the trip four times.
In a recent interview, Mr. Paasilinna said that he could not recall the details of his conversation with Mr. Martin, and that his monthly income was more on the order of 12,000 euros, or $14,400. But still, he said, there is need for reining in benefits.
Many members say that they have problems with the benefits, but in the meantime, they deposit the checks.
Esko Seppanen, a Finnish member of the Green Parties bloc, endorsed reform in a recorded conversation with Mr. Martin just after 8 a.m. one morning last November. He had just signed for his daily stipend.
He noted that all Finnish members support changes in the benefits system. But, he said, while waiting for his free ride to the airport, "As long as it's paid, everybody takes it."
Als je dit weet, ga je dan nog kiezen?
Of ga je dan juist kiezen?!?
En het is goed voor je taal: de New York Times komt met een leerzaam artikel over de EU en het naaigaren wat men ter plekke bezigt. Leest en huivert:
In Europe's Parliament, a Fondness for the Perks
By MARTIN GOTTLIEB
and DOREEN CARVAJAL
BRUSSELS — For all but a handful of its most powerful members, serving in the European Parliament can be a journey into political anonymity.
But the ride is mighty comfortable.
The Parliament is increasingly influential, passing laws on issues like agriculture, commerce and the environment, which affect life in 25 countries. Still, turnout for Parliament elections is slumping, and many Europeans cannot identify their representative. But if being one of 732 Parliament members does not assure great power or prominence, it certainly pays in perks.
"It's really like gravy train gone mad," a member from England said privately.
Take travel expenses. A legislator from Finland can fly round trip to Brussels, where the Parliament meets, for about $240. But under Parliament rules, members are reimbursed at the highest economy price, meaning that a Finnish member could receive about 10 times the cost of the trip.
The pension plan is also generous, offering any member over 60 who has served at least five years about $1,500 a month.
There is no ban on relatives working as Parliament aides, and relatives of at least two dozen members do. There are taxi allowances, free language lessons and daily expense stipends, even on days when no official business is conducted. Most benefits are tax free.
Whether all this bothers Europeans may soon become clear. Beginning June 10, voters from Ireland in the west to Latvia and Lithuania in the east will cast ballots for the Parliament, in the first election since the European Union accepted 10 new countries earlier this month. Issues like trade and immigration have surfaced during the campaign, but so has the Parliament's smorgasbord of perks.
Some see the benefits as threatening the European Union's bid for legitimacy as a continentwide force. The union, said Michiel van Hulten, a member from the Netherlands, needs "institutions that citizens have faith in."
There's an explanation for all the perks, but will it play in Paris or Prague?
The benefits, which cost taxpayers more than $100 million a year, are intended to equalize legislators' salaries, which are determined by their individual countries and vary widely. When the benefits are added up, according to payroll and expense records obtained by The New York Times and The International Herald Tribune, a Parliament member on the low end of the pay scale, who earns $40,000 a year, can bring in benefits worth three times that.
If voters are angry, it is perhaps in no small measure because of Hans-Peter Martin and his concealed minicam.
Mr. Martin, a member from Austria, has surreptitiously filmed his colleagues using the benefits system and talking candidly about it — most expansively at a meeting of Socialist members in December.
"I'm telling you, if we don't reform the expenses system, it will crucify us once again at the next election," warned Eluned Morgan of Wales.
Another member, Bill Miller of Scotland, said the system had to be brought under control. "I've been accused of being greedy," he said. "I've been accused of being a parasite. I've been accused of being a leech. And that's just by members of my own political party."
The grainy videos are marked by awkward camera angles — midsections, double chins and ceiling shots are common — but Mr. Martin gets people to talk.
In videotapes provided to The Times and The Herald Tribune, a Finnish legislator, Reino Paasilinna, said it would be difficult to leave Parliament for another job because he would lose half his income. "It's almost 20,000 a month," he said, referring to euros. "And there isn't any taxation."
Mr. Martin also taped a tradition known as "Strasbourg Fridays." One week a month, the legislature meets in Strasbourg, the French city where Europe's union began. Although no meetings are usually scheduled on Fridays, members can collect a daily $314 stipend simply by signing in. Some members race to register at the Parliament office, which opens at 8 a.m., before dashing to the airport.
In one videotaped sequence, an Irish legislator, John Joseph McCartin, waited edgily at 7:59 a.m. to register before making a 9:30 a.m. flight. When the registry did not open on time, he simply left his signature on a piece of paper and rushed to an elevator, saying, "Seven minutes is a lot to lose!"
Some of the videos have been shown on German television, earning Mr. Martin the scorn of colleagues who view him as an unethical self-promoter. The Socialists barred him from meetings, and Pat Cox, the Parliament's president, dismissed his campaign as a "grotesque attempt to maximize personal publicity."
Advertisement
German and Austrian legislators are particularly enraged at him, but they recently pledged to stop accepting more in travel reimbursement than they spend.
Mr. Martin, 46, a former journalist for Der Spiegel, said he began filming because he figured his colleagues would deny his allegations about benefits abuse unless he had proof. "I considered filming an act of defense in the interest of taxpayers and voters," he said. He claims he has 1,500 hours of tapes.
Mr. Martin is fighting ingrained, if bloated, tradition.
In some ways, the perks reflect an institution that melded the political cultures of many countries. Each country pays its European Parliament members the same as delegates to its national legislature.
Last year, Italians were paid the equivalent of about $158,000, while Spaniards were paid about $44,000, according to an analysis by a German social scientist, Hans Herbert von Arnim.
Although the expense system was intended "to compensate for those differences," according to a report from a parliamentary committee last year, it set no limits on compensation, creating windfalls for those with high salaries to begin with.
Even in the Parliament, it is difficult to find unequivocal defenders of the system, but members argue that neither are the perks wholly unjustified.
For example, Mr. McCartin, the Irish member seen on tape rushing to leave Strasbourg, said he earned Friday's stipend by working late the night before. "If you're working the day before until late and you can't get a flight home, I think it's understandable that you get the payment," he said.
Although reforms are needed, the general criticism is overblown, said Richard Balfe, an English member who heads the committee that administers the benefits.
"Don't let's pretend that people are being carried in here on litters by servants picking grapes and then going home," he said. "Most people come into Parliament because they believe they have a mission to accomplish and they work pretty hard at doing it. Clearly they need expenses and facilities to accomplish that mission."
And they get them.
The $6,000-a-year payment for language lessons might sound ample, but the Parliament also offers two free flights to European countries for members who want to take immersion lessons. That comes with the equivalent of a $157 daily stipend.
In addition to the daily stipend of $314 a day that members get when the Parliament is in session, they also have free car service to take them from the airport to the Parliament building. Recently, a $60 weekly cab allowance was tacked on.
Then there's nepotism. Payroll records obtained by The Times and The Herald Tribune for 2002 indicate that at least 30 legislators have relatives on their staffs.
The Rev. Ian Paisley, the militantly Unionist Northern Ireland minister and an outgoing member of Parliament, had three — his wife and adult twin sons.
Even Mr. Miller, who called for reform at the Socialist meeting, employs his wife for an annual salary he estimated at about 25,000 euros, or $30,000.
"If you're a politician, you have to be able to trust the staff," he said in an interview. "I trust my partner."
Mr. Balfe employs his wife, the records show, for a monthly salary of 12,052 euros, or $14,462, which amounts to $173,544 a year. By contrast, Mr. Balfe makes 7,107 euros a month, equivalent to about $102,000 a year. Asked to comment on his wife's salary, Mr. Balfe said, "I'm not discussing that matter."
But when Mr. Martin has his hidden camera rolling, almost everything is discussed.
On a summer day in Strasbourg, Mr. Martin casually chatted up Mr. Paasilinna, the laconic Finnish Social Democrat who confided his doubts about changing jobs and losing valuable perks. All told, he said dryly, adding up the value of his monthly salary and benefits in euros, "it is almost 20,000," about $24,000.
The legislator explained that on top of his monthly legislative salary of about $6,000, he pockets the equivalent of $3,000 of his monthly expense allotment of about $4,400.
The biggest boon, he said, was travel. Given the Parliament's policy of reimbursing members for the highest economy airfare price, no matter what they actually pay, Mr. Paasilinna said on tape that he could generally clear the equivalent of $3,000 for each round trip between Helsinki and Brussels. Many months, he makes the trip four times.
In a recent interview, Mr. Paasilinna said that he could not recall the details of his conversation with Mr. Martin, and that his monthly income was more on the order of 12,000 euros, or $14,400. But still, he said, there is need for reining in benefits.
Many members say that they have problems with the benefits, but in the meantime, they deposit the checks.
Esko Seppanen, a Finnish member of the Green Parties bloc, endorsed reform in a recorded conversation with Mr. Martin just after 8 a.m. one morning last November. He had just signed for his daily stipend.
He noted that all Finnish members support changes in the benefits system. But, he said, while waiting for his free ride to the airport, "As long as it's paid, everybody takes it."
Als je dit weet, ga je dan nog kiezen?
Of ga je dan juist kiezen?!?
zondag, mei 23, 2004
voorspoed en tegenslag
In de supermarkt werd ik gisteren aangesproken door
een vrouw van ongeveer mijn leeftijd. Ze duwde zo'n
overdekte kinderwagen voort -of en wat er dan in lag
was niet te zien- en had een iets te dikke kont.
't Is maar net wat je het eerste opvalt. Ze had een
vriendelijk gezicht en een prettige stem:
"Heb jij vroeger niet in de Spoorbuurt gewoond?"
Nu klopt dat wel, maar aan dat huis denk ik liever
niet terug. Ik mompelde iets van "honderd jaar geleden,
in een vorig leven" en kapte iedere vorm van gesprek
daarmee af. De volgende keer als u mij aanspreekt
in de rij bij een kassa van een supermarkt
gaarne een ander onderwerp aansnijden.
In de supermarkt werd ik gisteren aangesproken door
een vrouw van ongeveer mijn leeftijd. Ze duwde zo'n
overdekte kinderwagen voort -of en wat er dan in lag
was niet te zien- en had een iets te dikke kont.
't Is maar net wat je het eerste opvalt. Ze had een
vriendelijk gezicht en een prettige stem:
"Heb jij vroeger niet in de Spoorbuurt gewoond?"
Nu klopt dat wel, maar aan dat huis denk ik liever
niet terug. Ik mompelde iets van "honderd jaar geleden,
in een vorig leven" en kapte iedere vorm van gesprek
daarmee af. De volgende keer als u mij aanspreekt
in de rij bij een kassa van een supermarkt
gaarne een ander onderwerp aansnijden.
vrijdag, mei 21, 2004
woensdag, mei 19, 2004
boekies #2
Zojuist gaf ik mijn Tao van Poeh voor de achtste keer weg. Aan M.
Dat leg ik verder niet uit. Niet meer dan dat ik hoop dat zij
haar ongekerfde blok weet te vinden.
En vrijdag dan maar weer een boekverkoper vervelen met
de zoveelste aanschaf van weer hetzelfde boek :-)
Ik verheug mij nu al op de frons in zijn gezicht.
Zojuist gaf ik mijn Tao van Poeh voor de achtste keer weg. Aan M.
Dat leg ik verder niet uit. Niet meer dan dat ik hoop dat zij
haar ongekerfde blok weet te vinden.
En vrijdag dan maar weer een boekverkoper vervelen met
de zoveelste aanschaf van weer hetzelfde boek :-)
Ik verheug mij nu al op de frons in zijn gezicht.
dinsdag, mei 18, 2004
boekies
Best raar misschien, maar ik ben geen boeklezer.
Of beter: ik ben een rare boeklezer.
Acht keer kocht ik "TAO VAN POEH" van Benjamin Hoff.
Joop, de plaatselijke boekverkoper, werd er gek van.
Zeven keer gaf ik het boek weg als ik meende
dat iemand "het" zou kunnen gebruiken. Al met al
lees ikzelf hetzelfde boek nu al een jaar of vier.
Wel steeds een nieuwe... En evenlang gaat mee naar het strand
"Vergankelijkheid" van Midas Dekkers. Alleen daar lees ik dat.
Vanmiddag greep ik uit mijn miniscule collectie
"Overleven, hoe doe je dat" van Rene Diekstra.
Gaat het wel goed met me?
Best raar misschien, maar ik ben geen boeklezer.
Of beter: ik ben een rare boeklezer.
Acht keer kocht ik "TAO VAN POEH" van Benjamin Hoff.
Joop, de plaatselijke boekverkoper, werd er gek van.
Zeven keer gaf ik het boek weg als ik meende
dat iemand "het" zou kunnen gebruiken. Al met al
lees ikzelf hetzelfde boek nu al een jaar of vier.
Wel steeds een nieuwe... En evenlang gaat mee naar het strand
"Vergankelijkheid" van Midas Dekkers. Alleen daar lees ik dat.
Vanmiddag greep ik uit mijn miniscule collectie
"Overleven, hoe doe je dat" van Rene Diekstra.
Gaat het wel goed met me?
lunch
Wij lunchwandelen graag, bij goed en bij slecht weer.
Bij goed weer betekent dat het park in en
zitten op het dichtstbijziende bankje.
Gisteren waren alle bankjes voorzien van het woord "NAT".
Vandaag waren alle bankjes voorzien van mensen die ons voor waren.
Het is zelden goed en zit nooit eens mee :-)
Wij lunchwandelen graag, bij goed en bij slecht weer.
Bij goed weer betekent dat het park in en
zitten op het dichtstbijziende bankje.
Gisteren waren alle bankjes voorzien van het woord "NAT".
Vandaag waren alle bankjes voorzien van mensen die ons voor waren.
Het is zelden goed en zit nooit eens mee :-)
maandag, mei 17, 2004
pagina 23
De aard van God
is een cirkel
waarvan het
middelpunt overal
en de omtrek
nergens is.
Empedocles
1. Neem het dichtstbijzijnde boek vast.
2. Open het boek op pagina 23.
3. Vind de vijfde zin.
4. Neem deze zin over op je blog, samen met deze instructies.
(de waarheid gebied te zeggen dat pagina 23 maar 1 zin bevatte...
uit David Chiller's "The little ZEN companion", 1994)
Via: Mijnkopthee.
De aard van God
is een cirkel
waarvan het
middelpunt overal
en de omtrek
nergens is.
Empedocles
1. Neem het dichtstbijzijnde boek vast.
2. Open het boek op pagina 23.
3. Vind de vijfde zin.
4. Neem deze zin over op je blog, samen met deze instructies.
(de waarheid gebied te zeggen dat pagina 23 maar 1 zin bevatte...
uit David Chiller's "The little ZEN companion", 1994)
Via: Mijnkopthee.
zondag, mei 16, 2004
lekker belangrijk
Dat je dus niet denkt dat ik je ga vervelen met mijn wederwaardigheden van vandaag. Van een in een oranje gewaad gestoken hindoe-priester op OHM, dé documentaire over Foppe. Mijn gezellig verpozen hier op mijn terras, met Lief in het zonnetje. Of de zeer geslaagde asperges met kip en krieltjes. Ik doe het niet. Tot de wereld ineenstort of mij iets overkomt dat het vermelden waard lijkt zul je het zonder mijn gewauwel moeten doen. Tot morgen dus.
Dat je dus niet denkt dat ik je ga vervelen met mijn wederwaardigheden van vandaag. Van een in een oranje gewaad gestoken hindoe-priester op OHM, dé documentaire over Foppe. Mijn gezellig verpozen hier op mijn terras, met Lief in het zonnetje. Of de zeer geslaagde asperges met kip en krieltjes. Ik doe het niet. Tot de wereld ineenstort of mij iets overkomt dat het vermelden waard lijkt zul je het zonder mijn gewauwel moeten doen. Tot morgen dus.
cultuur?
Ik ga het gewoon eens proberen:
hedendaagse kunst, ofzo.
In het Westfries Museum in Hoorn is een expo van
Thielen te aanschouwen. En dan gaat het mij eigenlijk
alleen maar om dat veelluik wat nog niet af is.
Als het lukt, later meer.
Ik ga het gewoon eens proberen:
hedendaagse kunst, ofzo.
In het Westfries Museum in Hoorn is een expo van
Thielen te aanschouwen. En dan gaat het mij eigenlijk
alleen maar om dat veelluik wat nog niet af is.
Als het lukt, later meer.
zaterdag, mei 15, 2004
vrijdag, mei 14, 2004
zo'n dag
Mij lukt weinig tot niets vandaag en de rest zat tegen.
Dit zal mij ook niet gaan lukken:
Slamming new way to fold your t-shirts,
a clever bunch:
http://www.jengajam.com/r/shirt-folding
Mij lukt weinig tot niets vandaag en de rest zat tegen.
Dit zal mij ook niet gaan lukken:
Slamming new way to fold your t-shirts,
a clever bunch:
http://www.jengajam.com/r/shirt-folding
donderdag, mei 13, 2004
ruzie
Mag ik u even lastig vallen?
Ik doe het toch.
U kunt dit lezen dankzij een gratis dienst,
aangeboden door Google: Blogger.
Vanavond wilde ik een kleine wijziging doorvoeren,
en wel in het "sjabloon" van deze site. Pfff.
Ik was zo klaar... maar hoe lang het duurde om dit
door te geven aan betreffende server; drama.
Edoch en dan toch: vanaf heden vier wisselende achtergrondjes :-)
Was dat alles wat er was? Ja, dat was alles.
Maak je je daar druk om? Ja.
En dat was alles.
Mag ik u even lastig vallen?
Ik doe het toch.
U kunt dit lezen dankzij een gratis dienst,
aangeboden door Google: Blogger.
Vanavond wilde ik een kleine wijziging doorvoeren,
en wel in het "sjabloon" van deze site. Pfff.
Ik was zo klaar... maar hoe lang het duurde om dit
door te geven aan betreffende server; drama.
Edoch en dan toch: vanaf heden vier wisselende achtergrondjes :-)
Was dat alles wat er was? Ja, dat was alles.
Maak je je daar druk om? Ja.
En dat was alles.
woensdag, mei 12, 2004
boeddha
Mijn vriend trok de lade van de kast van zijn echtgenote open en haalde er een klein pakketje gewikkeld in zijde papier uit: " Dit is niet zo maar een pakje, dit is lingerie". Hij maakte het papier open en bekeek de zijde en het kant. "De eerste keer dat wij naar New York gingen, acht of negen jaar geleden kocht ik dit. Zij heeft het nooit gebruikt. Zij wilde het voor een speciale gelegenheid bewaren. Ik geloof dat dit wel het goede moment is. Hij ging naar het bed en legde het bij de andere dingen die de begrafenisondernemers zouden meenemen. Zijn vrouw was zojuist overleden. Terwijl hij zich naar mij toe draaide, zei hij: "Bewaar niets voor een speciale gelegenheid, iedere dag dat je leeft is een speciale gelegenheid".
Mijn vriend trok de lade van de kast van zijn echtgenote open en haalde er een klein pakketje gewikkeld in zijde papier uit: " Dit is niet zo maar een pakje, dit is lingerie". Hij maakte het papier open en bekeek de zijde en het kant. "De eerste keer dat wij naar New York gingen, acht of negen jaar geleden kocht ik dit. Zij heeft het nooit gebruikt. Zij wilde het voor een speciale gelegenheid bewaren. Ik geloof dat dit wel het goede moment is. Hij ging naar het bed en legde het bij de andere dingen die de begrafenisondernemers zouden meenemen. Zijn vrouw was zojuist overleden. Terwijl hij zich naar mij toe draaide, zei hij: "Bewaar niets voor een speciale gelegenheid, iedere dag dat je leeft is een speciale gelegenheid".
puddingbar
een gezamelijk initiatief van... al wat uit drank
wordt geboren.
Hoewel er eerst naar een uitgeholde walvis is gezocht,
hebben we uiteindelijk de armen over elkaar geslagen en
zijn sherrypudding gaan koken.
Er is ook sherry in de pudding beland
en willen het recept vooral met u delen...
veel delen sherry, enkele delen gelatine en een klein deel suiker
nog iets met kersen geprobeerd, maar dat was wel erg kwaad eten
Ach, u kent 'm... altijd in voor een lolletje
Doe dit vooral in een cafe waar de lepeltjes voor het oprapen liggen
een gezamelijk initiatief van... al wat uit drank
wordt geboren.
Hoewel er eerst naar een uitgeholde walvis is gezocht,
hebben we uiteindelijk de armen over elkaar geslagen en
zijn sherrypudding gaan koken.
Er is ook sherry in de pudding beland
en willen het recept vooral met u delen...
veel delen sherry, enkele delen gelatine en een klein deel suiker
nog iets met kersen geprobeerd, maar dat was wel erg kwaad eten
Ach, u kent 'm... altijd in voor een lolletje
Doe dit vooral in een cafe waar de lepeltjes voor het oprapen liggen
dinsdag, mei 11, 2004
doetjes
Guttegut... één dode soldaat in een oorlog in Irak
en een heel leger politici staat op, of komt terug
van een naar alle waarschijnlijkheid zeer veilige vakantie
om -en da's een voorwaarde- in de buurt van camera en microfoon
te verkondigen hoe erg ze "het" vinden en hoezeer ze meeleven met...
Braken moet ik, van die hypocriete mediageile nietsnutterige
ambtenaren. Mietjes zijn het. Watjes. Net als die soldaten die
zonodig de vlag halfstok moeten hangen en opspringen
bij ieder naderend brommergebrom. Guttegut.
Waar is dat stoere kanonnenvlees uit de eerste wereldoorlog gebleven?
Die zwermen natte pakken die tijdens D-day het strand nét niet haalden?
Agent Orange? Enola Gay?
Die vlag kan goddomme iedere dag wel halfstok; iedere dag gaat er een kogel
door een onschuldig slachtoffer heen.
Guttegut... één dode soldaat in een oorlog in Irak
en een heel leger politici staat op, of komt terug
van een naar alle waarschijnlijkheid zeer veilige vakantie
om -en da's een voorwaarde- in de buurt van camera en microfoon
te verkondigen hoe erg ze "het" vinden en hoezeer ze meeleven met...
Braken moet ik, van die hypocriete mediageile nietsnutterige
ambtenaren. Mietjes zijn het. Watjes. Net als die soldaten die
zonodig de vlag halfstok moeten hangen en opspringen
bij ieder naderend brommergebrom. Guttegut.
Waar is dat stoere kanonnenvlees uit de eerste wereldoorlog gebleven?
Die zwermen natte pakken die tijdens D-day het strand nét niet haalden?
Agent Orange? Enola Gay?
Die vlag kan goddomme iedere dag wel halfstok; iedere dag gaat er een kogel
door een onschuldig slachtoffer heen.
maandag, mei 10, 2004
dimensie
Soms lijkt het alsof er een tijd lang niets gebeurt.
Fysiek verandert er niets. Tenminste aan de buitenkant.
Daar merkt geen mens wat van, niemand ziet iets.
In je hoofd vindt een soort aardverschuiving plaats.
Of zijn het bewegende puzzelstukjes?
Ken je nog die oudhollandse voorloper van
die onhandelbare kubus (Rubik?): de 2d-versie,
met negen ruimtes en acht vlakjes. Die je dan zo moest schuiven
dat er een vorm of tekst ontstond die ergens op sloeg?
Dat dus. In mijn hoofd. Die kubus is mij nooit gelukt.
Ik had en heb met de 2d-versie al moeite genoeg.
Het gekke lijkt te zijn dat je er eigenlijk geen moeite
voor moet doen. Niet anders dan de vlakjes hun ruimte gunnen.
Ze verhuizen als vanzelf naar het plekje wat bij ze past.
En dat vormpje is dus het vormpje wat het moet zijn.
Soms lijkt het alsof er een tijd lang niets gebeurt.
Fysiek verandert er niets. Tenminste aan de buitenkant.
Daar merkt geen mens wat van, niemand ziet iets.
In je hoofd vindt een soort aardverschuiving plaats.
Of zijn het bewegende puzzelstukjes?
Ken je nog die oudhollandse voorloper van
die onhandelbare kubus (Rubik?): de 2d-versie,
met negen ruimtes en acht vlakjes. Die je dan zo moest schuiven
dat er een vorm of tekst ontstond die ergens op sloeg?
Dat dus. In mijn hoofd. Die kubus is mij nooit gelukt.
Ik had en heb met de 2d-versie al moeite genoeg.
Het gekke lijkt te zijn dat je er eigenlijk geen moeite
voor moet doen. Niet anders dan de vlakjes hun ruimte gunnen.
Ze verhuizen als vanzelf naar het plekje wat bij ze past.
En dat vormpje is dus het vormpje wat het moet zijn.
mainstream
Uit Webwereld: Het aantal mogelijkheden van Blogger wordt uitgebreid. Zo kunnen gebruikers van het systeem hun berichten nu via e-mail posten. Ook biedt Blogger nu de mogelijkheid om bezoekers van een weblog commentaar te laten leveren. Deze functie - doorgaans een van de populairste onderdelen van een weblog - moesten gebruikers van Blogger tot nu toe elders betrekken.
Toch weer wat te doen vanavond.
Uit Webwereld: Het aantal mogelijkheden van Blogger wordt uitgebreid. Zo kunnen gebruikers van het systeem hun berichten nu via e-mail posten. Ook biedt Blogger nu de mogelijkheid om bezoekers van een weblog commentaar te laten leveren. Deze functie - doorgaans een van de populairste onderdelen van een weblog - moesten gebruikers van Blogger tot nu toe elders betrekken.
Toch weer wat te doen vanavond.
zondag, mei 09, 2004
zaterdag, mei 08, 2004
vrijdag, mei 07, 2004
woensdag, mei 05, 2004
volslagen
Gelukkig. Over haar rechterschouder wierp ze een laatste blik.
En in één vloeiende beweging bubbelde flieft naar boven.
Niet dat het ooit weg is, maar soms is het extra extra.
En nu, een paar uur later, een gemengde was in de machine, de vaat gedaan,
en zij naar de sportschool, sta ik voor het raam en zie mijn boerenzwaluwvriendjes
door een blauwe hemel scheren met vriendje Peter Gabriel van achteren uit de stereo
(morgen levend in Ahoy', vergeet u niet te komen allemaal?!)
ben ik gewoon schandalig gruwelijk heerlijk blij!
Gelukkig. Over haar rechterschouder wierp ze een laatste blik.
En in één vloeiende beweging bubbelde flieft naar boven.
Niet dat het ooit weg is, maar soms is het extra extra.
En nu, een paar uur later, een gemengde was in de machine, de vaat gedaan,
en zij naar de sportschool, sta ik voor het raam en zie mijn boerenzwaluwvriendjes
door een blauwe hemel scheren met vriendje Peter Gabriel van achteren uit de stereo
(morgen levend in Ahoy', vergeet u niet te komen allemaal?!)
ben ik gewoon schandalig gruwelijk heerlijk blij!
dinsdag, mei 04, 2004
sjit
Microsoft Security Bulletin MS04-011
Security Update for Microsoft Windows (835732)
Issued: April 13, 2004
Updated: April 28, 2004
Version: 1.2
Summary
Who should read this document: Customers who use Microsoft® Windows®
Impact of vulnerability: Remote Code Execution
Maximum Severity Rating: Critical
Recommendation: Customers should apply the update immediately.
En als je daar dus niet naar luistert, dan ben je vanaf 13.00 uur tot nu net
bezig om bijna vierhonderd pc's weer aan den praet te krijgen.
Wat is een biertje dan lekker zeg...
Microsoft Security Bulletin MS04-011
Security Update for Microsoft Windows (835732)
Issued: April 13, 2004
Updated: April 28, 2004
Version: 1.2
Summary
Who should read this document: Customers who use Microsoft® Windows®
Impact of vulnerability: Remote Code Execution
Maximum Severity Rating: Critical
Recommendation: Customers should apply the update immediately.
En als je daar dus niet naar luistert, dan ben je vanaf 13.00 uur tot nu net
bezig om bijna vierhonderd pc's weer aan den praet te krijgen.
Wat is een biertje dan lekker zeg...
maandag, mei 03, 2004
in het midden
Via jnnk en verder via woordenaar:
Grappig. Mocht ik een paar gelijkgestemde zielen kunnen vinden, ja dan. Alkmaar Centraal.
Ronald | 2 mei 2004 - 16:41
Bron: amsterdamcentraal
Bron: nijmegencentraal
Via jnnk en verder via woordenaar:
Grappig. Mocht ik een paar gelijkgestemde zielen kunnen vinden, ja dan. Alkmaar Centraal.
Ronald | 2 mei 2004 - 16:41
Bron: amsterdamcentraal
Bron: nijmegencentraal
zondag, mei 02, 2004
zondagsrust
Het lijf riekt naar oprukkende koorts.
De onderbuurman draait voor de zoveelste keer
hetzelfde kuthousenummer. Hij weet niet beter.
De tv meldt indiaase wijsheid en
een friese bejaarde -he, Drachten, dat ken ik-
die terugging naar Auswitz I. Dan begrijp je
dat het mij niet lukt mij waar dan ook
druk om te maken. Ik maak mij een pot
zelf geïmporteerde russische bloementhee.
Laat het maar gebeuren.
Het lijf riekt naar oprukkende koorts.
De onderbuurman draait voor de zoveelste keer
hetzelfde kuthousenummer. Hij weet niet beter.
De tv meldt indiaase wijsheid en
een friese bejaarde -he, Drachten, dat ken ik-
die terugging naar Auswitz I. Dan begrijp je
dat het mij niet lukt mij waar dan ook
druk om te maken. Ik maak mij een pot
zelf geïmporteerde russische bloementhee.
Laat het maar gebeuren.
zaterdag, mei 01, 2004
het is stil
Vandaag wil ik niemand zien.
Geen massa's om mij heen.
Misschien dat één enkel iemand,
heel speciaal, mij een arm
om de schouder kan slaan en zeggen
dat het allemaal wel goed komt?
Dat je achterblijft met niets
Is een harde zekerheid
En de grond verandert nooit
Een koude steen
Ligt hier te glimmen in de zon
Hij is al oud, maar nog steeds wel mooi
Uit: de mooiste verliezers, blof
Vandaag wil ik niemand zien.
Geen massa's om mij heen.
Misschien dat één enkel iemand,
heel speciaal, mij een arm
om de schouder kan slaan en zeggen
dat het allemaal wel goed komt?
Dat je achterblijft met niets
Is een harde zekerheid
En de grond verandert nooit
Een koude steen
Ligt hier te glimmen in de zon
Hij is al oud, maar nog steeds wel mooi
Uit: de mooiste verliezers, blof
Abonneren op:
Posts (Atom)