Twijfelen
Je kunt natuurlijk ook een keer géén mening hebben. Gewoon een keer twijfelen. Al was het maar omdat je je mening altijd baseert op onvolledige informatie en media die elkaars leugens overnemen.

Maar vooral omdat er veel te weinig getwijfeld wordt. Twijfel is de prettigste gemoedstoestand. Als je twijfelt, word je zelden teleurgesteld. Je hoeft niet, omdat je ego je daartoe verplicht, te blijven vasthouden aan onhoudbare standpunten. Je kunt de bende op aarde beantwoorden met hoog opgetrokken wenkbrauwen. Gebeurtenissen hoeven niet in een bepaald wereldbeeld te passen. Mensen hoeven niet gerangschikt te worden op basis van afkomst, financiële status of andere criteria. Je kijkt naar hoe de zogenaamde feiten gepresenteerd worden en je twijfel creëert als vanzelf een nieuwe werkelijkheid.

Misschien is God gewoon een Britse journalist. Misschien is het Nederlandse voetbalpubliek wel een verzameling oude, volgevreten, arrogante asocialen, die drastisch aan verjonging toe zijn.

Misschien is de islam eigenlijk amusement maar laat het zich religie noemen om de Mediawet te omzeilen. Misschien moet de pers zichzelf eens gaan boycotten. Misschien zijn de kinderen die met Michael Jackson in bed gaan liggen de ware pedofielen.

Misschien moeten zwaarbewapende zwarte Pieten baldadige rotjochies echt in de zak meenemen naar Spanje. Misschien wilde die verwarde man in de straat van Balkenende gewoon een keer met een lotgenoot praten.

Doe er maar mee wat je wil, ik twijfel nooit aan mijn ongelijk.

Bron: Raoul Heertje, Parool