gedicht
wer rûkt de wrâld nei stien en sân
de sinne beskriuwt fertinne bloed

hûnen drave it waad op, wurde see
en ljocht tagelyk, blaffe harren skor

blier taast in famke de wintersee ôf
want it is no hast maitiid, simpelwei

en ik, harren dichter, sit op ’e seedyk
waan my sinnestriel tusken ús allen


Van: Albertina Soepboer
Via: www.dbnl.org