dinsdag, augustus 03, 2004

5
Hij zou een monnik willen zijn: zittend op een berg,
alleen. En zien: de dingen komen zoals ze komen.
De dingen gaan, zoals ze gaan.

Toen hij vanmiddag het pand van zijn werkgever verliet
was de receptioniste de laatste die [daar] wat tegen
hem zei: "Jij? Jij bent de rust zelve!".
Het gesprek daaraan voorafgaand doet niet terzake.

"Ik. Ik ben de rust zelve".
De waarheid is waarschijnlijk iets waarin je moet
leren geloven. Of is het anders en is de waarheid iets
waarin je wilt geloven?
Wie bepaalt wie hij is. Wat is rust. Wie is "zelve"?

Het komt samen, het gaat uiteen.
Het komt zoals het komt en gaat
daarna weer.




::voorwoord::
Op veel blogjes lees je iets over "zomerrecessen" en vakanties.
Ook hier was dat even zo.

En zoals ik mezelf ken, kwam ik daar al snel van terug.
Ik kon niet zonder schrijven, slingerde eieren alsof het knuppels waren
om het even welk hoenderhok in. Maar dat moet maar eens afgelopen zijn.

Als u dit niet zint, mag u mij dat laten weten; voor één keer krijgt u
mijn echte mailadres. Spam mij plat, smeek om meer en nieuw of anders.
Tot die tijd ga ik wat anders doen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Wat je vind moet je teruggeven: