rust
Met de wonderschone & zoete klanken van Rakmaninov... oke, nog één linkje toe dan. Al was het alleen maar om te vieren dat Natali zojuist mailde dat alles haar goed gaat. Hoe dat zo? Zij werkt op 1 blok afstand van National Hotel in Moskou. Voor wie aan de thans nogal populaire kinderziekte lijdt: daar was vandaag een "suicide bomb-attack"...

Aan de ene kant doet het pijn dat zulke dingen zo dichtbij gebeuren. Aan de andere kant blij, dat het [nu?] net niet daar gebeurde waar zij was. Ik zie ons nog lopen; volgens mij oktober 2000, door een lange voetgangerstunnel onder een drukke weg. Een week na de aanslag daar, rook je nog steeds de lucht van dood. Dat drukt je met de neus op het leven.