gedrag
Mensen zijn vreemde wezens. Mensen zijn heel vreemde wezens.
Hun gedrag is zo voorspelbaar onvoorspelbaar, daar kan geen
hond of aap of blauwe vinvis aan tippen. Laat staan een texels schaap.
Als je een mens plaatst in een hem schijnbaar vertrouwde situatie
en je draait één klein detail om...

Dus ik deed mijn boodschappen bij ah. Ik graaide alles bij elkaar,
snijbonen-asperges-slavink-scholfilet, pinde mezelf nog meer
in het rood bij een van de zestien kassa's en toen ik het karretje
terug ging zetten bedacht ik me iets wat ik vroeger wel eens deed:
het karretje weggeven aan een nieuwe klant op voorwaarde dat
deze klant het karretje ook weer gratis doorgeeft aan een
volgende, etc. Omdat de meeste mensen daar niet voor in zijn
en jou geheel tegen je zin toch dat muntje in je hand duwen
deed ik het nu anders: ik zette het karretje terug en liet het
€ 0.50 muntje erin zitten, schuivelde tien passen terug en
ging staan wachten. De mevrouw die achter mij om mijn kar
uit de rij wilde halen voelde dat ie los zat. Ze wilde er
een muntje in doen, keek op en om; het muntje kon er niet in,
en ze kon niets uit dat slotje halen. Hij stond immers los.
Ik kon haar gezichtsuitdrukking niet zien toen ze het karretje
terug duwde en uit een andere karrenrij een exemplaar trok waar
ze wel voor mocht betalen.

Vreemde wezens. Onbegrijpelijk.