voorspoed en tegenslag
In de supermarkt werd ik gisteren aangesproken door
een vrouw van ongeveer mijn leeftijd. Ze duwde zo'n
overdekte kinderwagen voort -of en wat er dan in lag
was niet te zien- en had een iets te dikke kont.
't Is maar net wat je het eerste opvalt. Ze had een
vriendelijk gezicht en een prettige stem:
"Heb jij vroeger niet in de Spoorbuurt gewoond?"
Nu klopt dat wel, maar aan dat huis denk ik liever
niet terug. Ik mompelde iets van "honderd jaar geleden,
in een vorig leven" en kapte iedere vorm van gesprek
daarmee af. De volgende keer als u mij aanspreekt
in de rij bij een kassa van een supermarkt
gaarne een ander onderwerp aansnijden.