zaterdag, mei 01, 2004

het is stil
Vandaag wil ik niemand zien.
Geen massa's om mij heen.
Misschien dat één enkel iemand,
heel speciaal, mij een arm
om de schouder kan slaan en zeggen
dat het allemaal wel goed komt?


Dat je achterblijft met niets
Is een harde zekerheid
En de grond verandert nooit
Een koude steen
Ligt hier te glimmen in de zon
Hij is al oud, maar nog steeds wel mooi


Uit: de mooiste verliezers, blof

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Wat je vind moet je teruggeven: