dimensie
Soms lijkt het alsof er een tijd lang niets gebeurt.
Fysiek verandert er niets. Tenminste aan de buitenkant.
Daar merkt geen mens wat van, niemand ziet iets.
In je hoofd vindt een soort aardverschuiving plaats.
Of zijn het bewegende puzzelstukjes?
Ken je nog die oudhollandse voorloper van
die onhandelbare kubus (Rubik?): de 2d-versie,
met negen ruimtes en acht vlakjes. Die je dan zo moest schuiven
dat er een vorm of tekst ontstond die ergens op sloeg?
Dat dus. In mijn hoofd. Die kubus is mij nooit gelukt.
Ik had en heb met de 2d-versie al moeite genoeg.
Het gekke lijkt te zijn dat je er eigenlijk geen moeite
voor moet doen. Niet anders dan de vlakjes hun ruimte gunnen.
Ze verhuizen als vanzelf naar het plekje wat bij ze past.
En dat vormpje is dus het vormpje wat het moet zijn.