nieuw alkmaarsch peil
Ja, ik weet het. Ik ben te vroeg terug.
Het eten -eenvoudig mexicaans- was lekker,
echter de muziek, waar het eigenlijk om ging:

Stel je een zaal voor waar zes bandjes ieder
vier interpretaties van Motown-nummers gaan geven.
Vooraf zie je Mark en Jeremy, redelijk tot zeer getalenteerde
muzikanten, dus je denkt: oke, komt allemaal goed.

Bij de eerste noten van de eerste band
krommen je tenen, bij het eerste nummer van
de tweede band kleuren ze zwart en vertonen
bevriezings-verschijnselen en bij de eerste noten
van de derde band vallen ze van je voeten en
rammelen ze los in je schoenen. Je voeten weten
niet meer wat te doen.

Dan weet je dat het tijd is om te gaan.
Dat je het beste waarschijnlijk zult missen.
Maar dat je in ieder geval nog enige kans hebt op
enige vorm van nachtrust. Dat maar proberen dus,
nu.