helden
Ja, want die heb ik.
Ik heb Franti, ik heb Blof.
Er is Spinvis en vroeger al
Ry Cooder. Maar ik heb ook
schrijvende helden. Raoul Heertje,
die ik mis nu hij het Parool vaarwel
heeft gezegd. En Midas Dekkers.
Ik doe jaren over zijn boeken en
geniet van de stukjes die her en
der van hem in kranten verschijnen.

Nu steel ik niet graag -liever niet- en zeker niet
van mijn helden. Dus zie ik het maar als "delen".
Met jullie.
Voor jullie:

Blij met een buikje
Diagnose praat wekelijks met een bekende Neder-lander over de gezondheid. Deze week bioloog en schrijver Midas Dekkers (57). ,,Ik was blij toen ik een buikje kreeg.''

'De vraag of een mens gezond is, is net zo onzinnig als de vraag of een lantarenpaal gezond is. Gezondheid is een pot goud aan het einde van de regenboog. Zoals onschuld en maagdelijkheid. Dat soort idealen moet je niet nastreven. Anders raak je de kluts kwijt.
Sporten? Overbodig als je niet zo dom bent om de hele dag in je autootje of achter je bureau te zitten. Als ik bezig ben met een boek, ben ik vooral aan het ijsberen. Je moet je lichaam afleiden. Als je stilzit, voel je van alles. Jeuk, pijntjes. Dat gaat ten koste van het denkwerk.
Je niet jofel voelen los je ook niet op met vitaminen. Het kost kapitalen en het meeste plas je weer uit. Wij hebben de duurste urine van de wereld.
Gezond leven is gestoeld op een merkwaardige compensatiegedachte. Zoals lachen niet helpt tegen verdriet, helpt gezonde dingen doen niet tegen ongezonde dingen doen. Alle idioten die kinderen de rekstokken in jagen en ons proberen wijs te maken dat we in lelijk gekleurde pakken op straat moeten hollen, maken zich schuldig aan die compensatiegedachte.
Ik ben natuurlijk niet gek. Toen ik 's morgens last kreeg van hoesten, ben ik gestopt met roken. Jaren geleden al. Verder? Ik eet van alles wat. Een combinatie van wat ik lekker vind - boterhammen met karbonade, en wat ik denk dat nodig is - boterhammen met kaas. Ik kan niet koken en ben dus overgeleverd aan mijn vriendin. Zij zet mij elke avond iets voor dat ik met smaak opeet.
Verder maak ik me niet te sappel. Ik kan de zon in het water zien schijnen, doe wat ik leuk vind. Ontspannen vind ik onzin. Weer die compensatiegedachte. Stoom afblazen! Niets opkroppen! Maak van je hart geen moordkuil! Het is een moderne variant op het middeleeuwse aderlaten, op het purgeren en de klisteerspuit. Als je normaal doet, dus niet voortdurend van hot naar haar rent, alles tegelijk wilt, én een baan, én kinderen, én een leuke vent, én een amant, dan hoef je ook niet te ontspannen.
In de geschiedenis van de geneeskunde zie je steeds weer die zinloze strijd tegen de dood. Als ik iemand in een verkeerd pak zie hollen, denk ik niet: daar loopt iemand die actief bezig is met zijn gezondheid. Ik denk: daar loopt een pias die als de dood is voor de dood.
Dat we ouder worden, is te danken aan de riolering en aan de antibiotica. Ik ken maar één onderzoek waarin het effect van joggen is bewezen. Daaruit bleek dat als je je hele leven sport - dus niet vanaf je 40ste - je daar twee levensjaren mee wint. In totaal moet je daarvoor ook twee jaar sporten.
Je moet zo oud zijn als je bent en daarmee tevreden zijn. Toen ik zeven was, was ik ontzettend blij om zeven te zijn. Toen ik mijn eerste buikje kreeg, was ik ook blij. Nu ben ik 57. Ik kan het iedereen aanraden. De tocht de berg op, is mooi, maar bergaf is het uitzicht ook schitterend. En als ik doodga, hoop ik dat ik daar ook blij mee ben.
Een vrouw van 60 kan er met make-up uitzien als een vrouw van 50. Maar het enige dat mensen zullen denken is: hee, die is 60 maar ziet eruit als 50.Het is zinloos en verwerpelijk. Als je eeuwig 45 wilt blijven, mis je alles wat daarna gebeurt. Alsof je van een boek alleen maar het eerste hoofdstuk wilt lezen, omdat je bang bent dat het boek ooit uit is. Je misgunt jezelf een belangrijk deel van je eigen leven. Eeuwig zonde.''

Bron: Martine Boelsma, Algemeen Dagblad


[midas dekkers]