sint
Sinterklaas, ik wil u wat vragen. Gisterochtend stond u plotseling op het dak tegenover mijn dochters school. Blijkbaar had het gemeentebestuur besloten dat er acuut gevaar voor uw welzijn bestond, want de brandweer kwam met gillende sirenes aanrijden om u naar beneden te halen. Misschien dat de bedreigingen van Quote wel serieus genomen waren als ze hadden gemeld dat het om pepernootgaten ging.

Voorzichtig daalde u van de ladder af, de Zwarte Pieten gooiden snoepgoed, kinderen, juffen en meesters joelden en sommige ouders fotografeerden. De rest van de ouders stond te glimmen. Ik ook, Sinterklaas, maar ik was ook een beetje verdrietig.

Ik vind het eigenlijk niet zo leuk meer dat mij verteld is dat er alleen maar hulpsinterklazen bestaan en geen Sinterklaas. Bij hulpgoden of die andere man in een jurk kan het me niet schelen dat ik de waarheid weet. Maar in u wil ik graag geloven.

U bent het enige geweldloze geloof dat ik ken. In uw naam wordt geen land gestolen, geen oorlog gestart en geen schuldgevoel gekweekt. Niemand offert zichzelf in uw naam op omdat hij dan in de hemel ontvangen zal worden door 72 taaitaaipoppen.

Kunt u alstublieft ouders verbieden dat ene gesprek met hun kinderen te hebben? Over een generatie of twee zal dan zowel de maan als de zon weer door de bomen schijnen.

Bron: Raoul Heertje, Parool.