hoera
Heb ik dat weer? Wakkergeworden. Koffie. De surfplank aangezet en gedachtenloos klikkend van hot naar haar vind ik een link naar het verleden. 1982 om precies te zijn. Wij, de zij en ik van die tijd, gingen -jawel- op fietsvakantie. Stelt u zich daar niet teveel bij voor: we hebben in vier weken tijd de provinciegrenzen niet overschreden. Wel andere grenzen. De eerste etappe bracht ons naar Schagen. Dat was toen al een leuke stad waar zelden iets te doen was. Dus wat gedaan na het opzetten van de tent en het genieten van een maaltijd? Vertier in de lokale bioscoop? Dat klinkt heel onschuldig en dat waren wij ook. Maar in die tijd was het nog gewoon dat na de eerste avondvoorstelling, een tweede film van een geheel ander kaliber in de projector werd geladen. Zo zagen wij, omringd door mannetjes in iets te lange jassen, een pareltje van eigen bodem. En telden de pukkels op de kont van Diana de Koning.
Mijn hemel, wat was dat een lelijke film!
[klikken op eigen risico]