blablabla
Her en der, hier en daar, schrijft men in logland, in het het kader van
"ik schrijf recencies", recensies. En dan het liefst recensies over cd's.
Nieuwe cd's. Cd's die niemand nog beluisterd heeft. Of ooit zal beluisteren.
En zo af een toe een verslag van een concert waar juist alleen die ene
recensent is geweest. Niet dat ik anderen zo graag wil afvallen, of
ongelijk wil geven... maar ik doe het hier toch even. Bij deze. Hop.
Want verwacht van mij niet teveel woorden.

Maar wel een recensie!
Ik plukte zojuist een oude cd van M. Borsato, "Als geen ander".
Mijn liefste Lief, anderen noemen hun lief anders, ik noem haar Lief,
vertelde mij dat zij die ene cd en de cd daarna de mooiste cd's
van M. Borsato vond. Of was het nou die daarvoor? Waar hebben we het over?
Negentien vijf- zes- zevenennegentig? En ik luisterde.
Ik begreep niet alles. Maar ik begreep wel wat Lief bedoelde.
Dat zijn mooie plaatjes. Zij ook trouwens.

Zie maar wat u hier verder mee doet.
Vindt u "Het Glazen Huis" ook zo'n kutserie?
Ik ga er rare dingen van schrijven...