beetje vreemd verhaal misschien
of de zen van toiletpapier

Een ander kijkt misschien naar het draaien
van haar of zijn wasmachien, zo niet ik.

Wanneer ik het toilet heb gebruikt en mijn dingest heb afgedingest met
twee of meer velletjes papier, hetwelk ik na gebruik dan in het vooronder
laat vallen, dan kijk ik bij het doortrekken altijd even hoe die tien
liter water bubbelt en borrelt en met veel vertoon van kracht en geweld
in het donker verdwijnt maar daarbij dan dat velletje of twee of meer
niet mee naar beneden weet te sleuren.
Dat blijft lustig en rustig drijven.

Zo zwaar of moeilijk kan dat toch niet zijn?!
Of zou de hogere macht en échte kracht
toch in het tonen van je zwakte schuilen?