donderdag, oktober 07, 2004

vroegah!
Uit de mailbox [dank aan MdH]:

Terugblik naar vroeger :

Vroeger, ja vroeger...... dit is voor iedereen die voor 1980 geboren is.
Als je na 1980 geboren bent, heeft dit niets met jou te maken. De
kinderen van tegenwoordig worden in de watten gelegd. Ben jij als kind
opgegroeid in de 50er, 60er of 70er jaren, dan is het, terugkijkend,
onvoorstelbaar, dat je zo lang hebt kunnen overleven!

Als kind zaten we in de auto zonder gordel en zonder airbags. Onze bedjes
waren geschilderd in prachtige kleuren met verf vol met lood en cadmium.
De medicijnflesjes uit de apotheek konden we gewoon open krijgen, net als
overigens de fles met bleekmiddel.

Deuren en ramen bedreigden continue onze vingertjes. Op de fiets hadden
we nooit een helm op. We dronken water met de mond aan de kraan in plaats
van uit een fles. We bouwden zeepkisten en kwamen er pas op de eerste rit,
bergafwaarts, achter, dat we geen rem hadden. Na enige ongelukken konden
we daar prima mee omgaan.

's Morgens gingen we naar buiten om te spelen. We bleven de hele dag weg
en moesten pas thuis zijn als de straatlantaarns aangingen. Niemand wist
waar we waren en we hadden geen mobiele telefoon mee. We sneden ons,
braken onze botten en tanden en er werd niemand voor aangeklaagd.

Het waren gewoon ongelukken en de enige die schuld had waren we zelf. We
hadden vechtpartijen en sloegen elkaar een blauw oog. Daar moesten we mee
leven. Volwassenen interesseerden zich daar niet voor. We aten koekjes,
brood met dik boter, dronken Cola en werden evengoed niet te dik. We
dronken met vrienden uit dezelfde fles en niemand ging daar dood van.

We hadden geen: Playstation, Nintendo, X-box, Videogames, 64 TV-zenders,
Videofilm, Surround-Sound, een eigen TV, computer en Internet-chatrooms.

Wat wij hadden waren vrienden. We gingen gewoon naar buiten en daar
kwamen we elkaar tegen. We gingen naar hun huis en belden aan. Of we
gingen soms gewoon naar binnen zonder aan te bellen. En dat zonder van te
voren af te spreken en zonder dat onze ouders dat wisten. Niemand bracht
ons en niemand haalde ons weer op...

Hoe was het in godsnaam mogelijk? We bedachten zelf spelletjes met stokken
en tennisballen. We aten wurmen en die leefden niet voor altijd in onze
magen verder. Met voetballen op straat mocht je alleen meedoen als je goed
genoeg was. Als je niet goed genoeg was, moest je met teleurstellingen om
leren gaan.

Als iemand van ons iets verbodens had gedaan, was het normaal, dat de
ouders je er niet uithaalden. In tegendeel, ze waren het met de politie
eens! Stel je voor! Onze generatie heeft vele probleemoplossers en
uitvinders, die bereid zijn risico's te nemen, voortgebracht. We hadden
vrijheid, we verzaakten, we hadden succes en namen verantwoording. Met al
die dingen konden we zeer goed omgaan.

Bij die generatie hoor jij ook. Wees blij dat je er toen bij was.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Wat je vind moet je teruggeven: