donderdag, juni 26, 2003

Vrouwen
Ik kan ze faxen. Ze hebben mijn privé-nummer. Ze kunnen mij op mijn zolderkamertje bereiken. Ik heb hun mobiele nummers. Zij hebben mijn mobiele nummer. We kunnen sms'en. We kunnen mailen. Met ICQ kunnen we chatten. Sinds kort heb ik een speciaal draadje voor mijn laptop. Daarmee kan ik hem aansluiten op een mobiele telefoon.

Als ik echt zou willen, zou ik op mijn fiets kunnen springen. Als ik daar geen zin in heb, kan ik de tram nemen. Binnen 25 minuten sta ik dan bij een aantal van hen voor de deur. Een beetje taxi doet er een kwartier over. Voor een paar anderen moet ik de trein nemen, dan ben ik er in anderhalf uur.

Maar ik doe het allemaal niet. Ik sta op allerlei manieren met allerlei mensen in contact, maar niet met hén. Ik denk aan ze, praat over ze en mijmer over ze. Ik weet dat het goed met ze gaat. Anders zouden ze het me wel hebben laten weten. Zo werkt dat met je mannelijke vrienden.

Bij vrouwen werkt het precies omgekeerd. Die zoeken eerst contact met elkaar via één van die handige communicatiemiddelen. Vervolgens gaan ze pas bedenken of ze elkaar eigenlijk wel wat te vertellen hebben.

Dat is natuurlijk heel generaliserend. Maar toch leuk als het eens gezegd wordt. En bovenal een manier om mijn vrienden te laten weten dat het ook goed met mij gaat.


Bron: Raoul Heertje, Parool

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Wat je vind moet je teruggeven: