contemplatie

Jazeker, overpeinzingen op een zondagochtend. Want er heerst een
oorverdovende stilte in mijn hoofd. Eén die af en toe onderbroken
wordt door een zekere gedachte, dan weer door een andere. Dat heeft
deels van doen met dingen waar ik het hier niet over wil hebben en
deels met dingen waar ik het hier niet over durf te hebben. Juist.
Daar schiet u verder niets mee op. Maar dat maakt mij dan weer even
niets uit. Komt nog bij dat onze recent gewijzigde gezinssamenstelling,
om het maar eens netjes te zeggen, er voor zorgt dat er een put aan
herinneringen is open getrokken. Een beeldenstorm van begin 20-e
eeuw tot ongeveer nu. Kennelijk zorgt dat voor dit. Hier.